Antik Mısır dilinde Mau, kedi demektir. Bu güzel ve çekici yaratığı incelemek yaşayan bir kutsal kalıntıya bakma şansı demektir. Mısır Mau kedisinin geçmişini incelemek uygarlığın başlangıcına, insanlarla kedilerin arasındaki ilk bağın kurulduğu zamana yolculuk etmek gibidir. M.Ö. 3000 yılından kısa bir süre sonra yapılmış Mısır resimleri, kedileri balık avlanmaya yardım eden, avlanan ve fare yakalayan evcil hayvanlar olarak gösterir. Nil nehri üzerinde bulunan Teb şehrinde, yaklaşık M.Ö. 1400 tarihlerinde yapılmış olan çeşitli duvar resimleri, benekli kedileri ördek avı gezilerinde rol alırken tasvir eder. Bu resimlere göre Mısır Mau kedileri yabani av kuşlarını bataklıklardaki saklanma yerlerinden çıkarmakla ve bir başka daha az mümkün olan hikayeye göre, geri getirmekle görevliydiler. Kedi kafalı Mısır tanrıçası Bastet dişiliğin, özellikle de çocuk doğurmanın sembolüydü. Onun temsilcileri olan kediler de kutsal varlık olarak tapıldılar, kanunlar tarafından korundular ve bu dünyadan göçüp gittiklerinde de pek çok yas tutan insanı geride bıraktılar. Bir kediyi kasıtlı bir şekilde öldüren insanlar çabuk ve acımasız bir ölümle cezalandırıldılar. Kazayla bir kedinin ölümüne neden olanlar ise rahipler tarafından belirlenen inanılmaz büyük para cezalarına çarptırıldılar. Bir insanın kendi kedisi öldüğü zaman, sahipleri de bir yas işareti olarak kaşlarını traş ederlerdi ve dostlarını kendi elleriyle mumyalayıp, kediler için ayrılmış kutsal ve çok önemli mabetlere gömerlerdi. Türün Kökenleri Teb�eki daha da eski (M.Ö. 1850-1650) bir mezar içinde sırla kaplanmış topraktan yapılmış benekli bir kedi heykelciği bulundu. Mısır Ölüler�n Kitabı, noktalı bir kedinin bir yılanı ya da sürüngeni öldürdüğünü gösteren pek çok papirus içerir. Ünlü Mısır Ölüler Kitabı yaklaşık M.Ö 1100 yıllarında yazılan ve çeşitli �üyüler�sayesinde ölümden sonraki yaşama geçişi güvenli sağlayan bir eserdir. Mısır sanatında çizgili tekir gibi diğer türler yaygın olduğu halde, benekli kedinin varlığını ve yaygınlığını kanıtlayacak kadar çok eser günümüze dek ulaşmıştır. Afrika vahşi kedisi zaman zaman benekli türlerle ortaya çıkar, bu da Felis libyca�ın Mau kedisinin kökeninin en azından bir kısmı olduğunu gösterir. Uzmanların görüşü, yukarıda belirtilen tarihi kalıntılar arasındaki zaman diliminde bu kedilerin avlanma, dostluk ve Tanrıça ayinleri için tamamen evcilleştirildiği yönündedir. Böylece, Mau türünün yapı taşları yaklaşık 3500 yıl geriye uzanır diyebiliriz. Mau kedisi artık kuzey-doğu Afrika�a yaygın bir evcil kedi türü, ayrıca Kaire�e de hala rastlanılan tanıdık bir sokak kedisi. Türün Batı dünyasında tanınmasını sağlayan ise Prenses Troubetskoy adında bir Rus prensesi. Herşeye müdahele etmeye bayılan bilim adamları bu asil kedinin huyunu değiştirip daha medeni yapmaya çalıştılarsa da başarılı olamadılar. Çünkü Mısır Mau doğal bir kedi türüydü; vahşi ve tetikteydi. Ayrıca diğer kedilerden daha sert tabiata sahipti ve yabancı ortamlarda müthiş huzursuz oluyordu �şovcuların işine gelmiyordu açıkcası. Özellikleri Mau�un belirgin özelliği fonuyla kontrast oluşturan benekli tüyleridir. Koyu noktaları yuvarlaktırlar ve eş aralıklarla dizilmiştir. Bu ideal ölçüleri olsa da genellikle rastgele dizili olurlar ve bazen çizgi oluşturabilirler. Bacaklar ve kuyruk daha koyu bir renk ile çizgi çizgidir. Mau�un vücut tipi dayanıklı, fakat uzun, orta boy, zarif ve kaslıdır �Habeş kedisinde olduğu gibi. Genel izlenim ortaya her an tetikte, enerjik ve hükmeden, asil bir görüntüsü çıkartır. Arka bacaklara önlere oranla daha uzundur. Patileri oval şeklindedir. Orta uzunluktaki kuyruğu tabanda kalın, ucuna doğru hafifçe incedir. Kafası hafifçe yuvarlatılmış, iyi yapılı bir üçgen şeklindedir. Alın, yanak ve profil çizgileri zariftir. Kulakları geniş ve tetiktedir; birbirinden oldukça ayrıdır, tabanları kalın uçları hafif incedir. Gözlere geniş, badem şeklindedir ve yukarıya, kulaklara hafifçe eğimlidirler. Tüm tüy renkleri için ideal göz rengi üzüm renginde olanıdır, ama kehribar rengi olanı da yaygındır. Tüyleri parlak, ipeksi ve güzeldir, fakat yoğundur ve dokunulduğunda yaylanır. Orta uzunlukta olur. Eski Mısırlılar�n �okböceği�işareti olarak anılan ��şekli kafasında belirgin olmalıdır. Tüy deseni noktalar arasında dengeli bir kontrast oluşturur. Dört farklı renk çeşidi bulunur: gümüş, bronz, duman ve kurşun. Tabiatı Mau, bol egzersiz isteyen, inanılmaz derecede aktif ve çevik bir kedi olmasının yanında kendi başına bırakılmaktan da hoşlanmaz. Bu kedi için ideal bir ev türü, güneşten ve yağmurdan korunan geniş çatılı, bahçeli bir evdir (Gerçi bu bizim için de ideal bir ev türüdür.) Nasıl olursa olsun Mau ev içinde bırakılmamalıdır, hareket sağlanmalıdır. Çok zekidir ve hafızası da çok iyidir; kendine mandallanmış kapıları ve pencereleri açmak gibi pek çok numara öğretecektir. Mau kedisi kendini bir kişiye bağlar ve genellikle o kişiyi kollar ve yabancılardan korur. Sesleri çok güçlü değildir, alışılmış konuşma şekilleri bir cıvıltı gibidir. Bakımı Sadece ölü tüyleri ayıklamak için hafif bir tarama gerekir, fakat böyle yakışıklı tüyleri her zaman güzel tutmak hoş olacaktır, ayrıca Mau da ilgiden hoşlanır. Söylenilene göre erkek Mau�ar da dişiler kadar yavrularla ilgilidirler ve onları eğitirler. Yavru kediler de doğdukları andan itibaren benekli tüylerine kavuşurlar.
