Kamışla olta kullanımı tarihi çok eskidir. Binlerce yıl boyunca 1 metreyi geçmeyen kamışlar kullanıldı. Daha uzun ve birbirine geçme kamışlar ilk kez İ.S. 4. yüzyılda kullanıldığı görülmüştür. Yine bu dönemlerde kaynaklar Mekadonya’lıların kullandığı 1.8 metrelik kamışlardan bahsetmektedir. Amatör balıkçılıktaki gelişmeler ve kurallar İngiliz İzaak Walton’un 1653 yılında yayımlanan bir eserinde açıklanmıştır. “Her Yönüyle Balık Avcılığı” (The Complete Angler). Bu eserde meçhul bir olta balıkçısının kamışın en ucuna telden bir ilmek takarak oltayı buradan geçirip avlanma yöntemini ortaya atışı anlatılır. Böylelikle olta hem ileriye atabiliyor. Hemde avlayan kişi, ilmek içinden geçen oltayla balığa yol veriyor ve sonra oltayı çekmek suretiyle balığı yoruyordu. Kamışın ucundaki ilmekten geçen olta serbestti ve elle çekiliyordu. Bu yöntem çıkrık makinenin gelişmesini sağladı. Daha sonraları makara sistemi gelişti ve yaygınlaştı. Kamışın alt bölümüne bağlanmış ilk gerçek makina dişli olup sapının bir dönüşüyle birkaç devir elde ediliyordu. Kamışlar ise ağır yöresel tahtalar yerine dayanıklı, esnek bambudan imal ediliyorlardı. 18. yüzyıl sonlarında yeni bir teknik geliştirilmiş ve bambu şeritleri bir arada tutkallanıp yapıştırılmak suretiyle kamış yapımına başlanmıştır. Bu suretle kamışın gücünü ve esnekliğini muhafaza ederken, kalınlığını da büyük ölçüde azalmıştır. 1880’den itibaren balık avı takımları hızla gelişti, at kılının yerini, bezir yağı kaplanmış ipek aldı. Fazla tecrübesi olmayan bir amatör balıkçı bile bu tür oltaları normalden üç kat daha uzağa atabiliyorlardı. 20. yüzyılda kamışlar daha da güçlenerek daha kısa ve daha hafif hale geldiler. Kamış malzemesi olarak parçalı bambunun yerini büyük ölçüde cam elyafı ve karbon elyafı aldı. 1930’lardan itibaren rulolu sabit makineler Avrupada ve 2. Dünya Savaşından sonra Kuzey Amerika’da kullanılmaya başlandı ve gelişerek günümüze kadar geldi. Ülkemizde son yıllarda daha yaygın olarak kullanılmaya başlanan kamışı farklı özellikleriyle piyasada satılmaktadır. Yapma kamışların yetenekleri fırlatabildikleri ağırlıkların gramajı ile ölçülür. Göllerde ve akarsularda kullanılan kamışlar cam elyafından boru, içi dolu cam elyafı çubuk, yada bambudan imal edilmektedir. Ayrıca değişik yoğunlukta grafitten imal edilen kamışlarda mevcuttur. Cam elyaf gövdeler ile mukayese edildiğinde grafit kamışlar aşağıda belirtiğimiz avantajlara sahiptir. Cam elyaflı borudan yapılan kamışlar hafif, dayanıklı olduğundan yaygın olarak kullanılırlar. İçi dolu çubuk şeklindeki kamışlar özelliklerine göre daha ucuz ve dayanıklıdırlar. Fakat ağır ve az esnek olduklarından çok kullanışlı değillerdir. Balıkçılar bu kamışı, ağır iskandilli takımında veya teknede çekilen sırtı takımlarında kullanırlar. Bambu kamışlar ise; çabuk kırılır ve kurutma, çilalama gibi özel bakım isterler. Bazı usta avcıların, daha hassas olduğu düşüncesiyle vazgeçemediği bu kamışlar, iyi bir cam elyaflı boru kamışla bile değiştirmedikleri bilinen bir gerçektir. İyi bir cam elyaflı boru kamış, ince cam elyaftan yapılmış olmalı ve en alt düzeyde recine içermelidir. Ayrıca, nikelden veya paslanmaz çelikten halkaları olmalıdır. Olta ipinin geçtiği yataklarda önemlidir. Bunlar krom kaplı çelikten veya porselenden yapılmışsa değerlidir, elyaftan veya plastikten yapılanlar fazla tutulmaz. Emayeden yapılanlar kullanışlıdır, fakat bunlarıda kullanırken daha dikkatli olunmalıdır. Çünkü darbelere karşı dayanıksızdır. Halka şeklindeki olta ipi yatakları dengeli aralıkda sıralanmalı, kamışın ucuna doğru küçülmelidir. Sap bölümü insanın elini iyice kavramalı, sık ve deliksiz mantarla kaplı olan kamışlar en çok tercih edilmelidir. Olta kamışları o kadar gelişmiştirki sadece bir firmanın ürettiği kamışların sap kısmının çeşitliliğine örnek vermek istiyorum: Birleşik mantar sap (mantar ve süngerden mamül sap), mantar sap (birleştirilmiş doğal mantar halkalarından mamül olta kamış sapı), memory sap (yüksek yoğunluklu köpük ve kaucuktan mamül, deforme olduğunda süratle eski şekline dönen bir olta kamış sapı), sünger sap (yüksek teknoloji ürünü köpükten mamül sap, rahat kullanım, kolay temizlik imkanı sağlayan deniz suyuna dayanıklı sap), sensör sap (olta ucundaki her hareketin hissedilmesini sağlayacak hassaslıkta, vernikli sap). Tatlı su olta kamışları: Hafif, orta, ağır olmak üzere üç sınıfa ayrılır. Hafif sınıf kamışlar: 110-215 cm. boyundadır. 70-120 gr. ağırlık atar ve 1,5 - 2 kg. çeker misina ile donatılırlar. Küçük ya da ortaboy balıklar için idealdir. Orta sınıf kamışlar: 185-215 cm. boyutundadır. 120-150 gr. ağırlık atar. 2-3 kg. çeker misina ile donatılır. Sazan, turna, büyük boy alabalık avında kullanılır. Ağır sınıf kamışlar: 200-250 cm. boyundadır. 120-150 gr. atar. Bu kamışla 3-4 ve 5 kg. çeker misina kullanılır. Kuvvetli akıntılı, iri yemle büyük boy balıkların avlanmasında da verimli olur. Bu model kamışlar denizde de kullanılabilir. Deniz olta kamışları: Denizde, kaba dalgalar, güçlü derin su akıntıları, olduğu için daha dayanıklı kamışlara ihtiyaç vardır. Deniz olta kamışlarında da cam elyaflı boru kullanılmaktadır. Çubuk cam elyaflı kamışlarda dip balık avcılığında sürütme ve ağır iskandilli takımlarda kullanılmaktadır, ama savurma takımlarında boru nitelikli kamışların üstünlüğü tartışılmaz. Deniz olta kamışları da, tatlı su olta kamışları gibi üç gruba ayrılır. Hafif sınıf deniz olta kamışı: Tek elle atış için kısa boylu ve hafiftir. 180 - 190 ve 215 cm.lik boydadır. 45-50 gr.lık ağırlıkları atacak yeteneğe sahiptir. Bu kamışlar koylarda, nehirlerde ve diğer sığ sularda tekneden, aynı zamanda da deniz kıyısının kumsal ve rıhtım üstlerinden, küçük ve orta boy balıkların yakalanması için tasarlanmıştır. Orta sınıf deniz olta kamışları: 220-270 cm. boylarındadır. Sapları 35 - 60 cm.dir. İki elle savrulurlar. Kısa ve hafif olanları tekneden ve kıyıdan balık avcılığı için elverişlidir. Esnekliğine göre 60 gr.a kadar, biraz sert kamışlarla da biraz daha ağır takımlar atılır. 4-5 kg. çekme gücü olan misinayla donatılırlar. Ağır sınıf deniz olta kamışları: 250-360 cm. boyundadır. Dalgalı kıyılarda, ağır takımları atan kısa boylu ve sert olanları tercih edilirler. Büyük boy olanlar 180-200 gr.lık takım ya da iskandil atabilirler. 6-10 kg. çekme gücü olan misinalarla donatılırlar. Bunlara ek olarak biraz daha detaylandırmamız gerekirse; Makinasız ve şamandıralı olarak kullanılan uzun kamışlarda bu halkalar yoktur. Denizde kullanılan kamışlarda bu halkalar yerine makaralar kullanılır. Kamışlar boylarına ve atma kapasitelerine göre; çok hafif, hafif, orta ve ağır sınıf kamışlar olarak gruplara ayrılır. Bu sınıflamada asıl rolü atma ağırlığı oynamakla beraber kamışın boyu da bu değerle uyum içinde olduğundan birlikte göz önüne alınabilirler. Bu oranlama ile ilgili yukarıda bilgiler yer almaktadır. Tek parça kamışlar genellikle açık denizlerde büyük balıkların avlarında kullanılır. Eklem yerlerinin olmaması esneme paylarının çok olmasına sebep olduğu için bu tip olta kamışlarının kullanılması ağır ve büyük balıkları avlarken bir avantaj sağlar. Ancak bu tip kamışların sağlamlığına karşın dezavantajları ağırlıklarıdır. İki yada üç parça kamışların çeşitli boylarda olması ve taşıma rahatlığı bu kamışları en çok tercih edilen kamışlar olarak ortaya çıkarır. İki parçalı olanları daha çok göl ve akarsularda kullanılır. Üç parçalıları ise alabalık avcılığında kullanılır. İç içe girerek küçülen, açıldığında uzayan kamışlar ise teleskobik kamış olarak adlandırılır. Göl, akarsu ve sahilde kullanım kolaylığı vardır zira taşıması kolaydır. İki parçalı olta kamışlarına nazaran daha az esnektirler. İyi bir kamışın üzerinde atılabilecek maximum ağırlık neyse o ağırlık yazılıdır. Şayet bu maximum ağırlığı geçen yemlerle avlanırsanız kamışınızı kırma ihtimaliniz büyüktür. Kamışların refleksleri de farklı farklıdır. Bu fark sonucunda atış mesafeleriniz ve oltaya balık vurduğundaki kamış tepkileri değişiktir. Hızlı refleksli olta kamışları balık vuruşuna hızlı tepki verir. Olta kamışınızı seçerken avlamayı düşündüğünüz balık cinsi de önemlidir. Ağır refleksli kamışlarda yemi atış mesafeniz hızlı refleksli kamışlara nazaran daha iyidir. Aynı zamanda tutulan balığın ani yüklenmelerinde ağır refleksli kamışlar bu ani vuruşları yumuşatarak amortisör görevi görür. Alıntıdır
