Süzülüp mavi göklerden yere dogru Omuzuma bir beyaz güvercin kondu Aldim elime, usul usul oksadim Sevdim, gençligimi yeniden yasadim Bembeyazdi tüyleri, öyle parlakti Açsam ellerimi birden uçacakti Egildim kulagina; dur, gitme dedim Hareli gözlerinden öpmek istedim Duydum; avuçlarimda sicakligini Duydum; benden yillarca uzakligini Çirpinan kalbini dinledim bir süre Ve uçmak istedim onunla göklere Ak güvercinin iri gözleri vardi Güzelliginden fiskiran bir pinardi Soguk sularindan içtim, serinledim Çaglayan bir nehrin sesini dinledim Belki buydu sevmek hayat belki buydu Isil isildim, gözlerim dopdoluydu Bir name yükseldi sevinçten ve hazdan Bir name yükseldi, güzelden beyazdan Uzatti sevgiyle pembe gagasini Birden ögrendim hayatin manasini Kaderde sevgiyi sende bulmak varmis Seninle bir çift güvercin olmak varmis ÜMIT YASAR OGUZCAN
